Afazja dotyka ćwierć miliona osób w Wielkiej Brytanii i co roku diagnozowanych będzie kolejnych 20 000 przypadków. Schorzenie to dotyka zazwyczaj osoby starsze, po sześćdziesiątym roku życia, chociaż istnieją pewne czynniki wywołujące tę chorobę, które mogą wystąpić u dzieci i osób młodszych.
Afazja wpływa na mózg i powoduje problemy z komunikacją. Powoduje trudności w rozumieniu i używaniu języka do komunikacji. Istnieje pięć typów afazji, z których wszystkie wpływają na zdolność pacjenta do rozumienia, czytania i mówienia słów. Afazja ekspresyjna jest jednym z tych wariantów.
Afazja jest spowodowana uszkodzeniem mózgu. Istnieje kilka znanych przyczyn, ale najczęstszą przyczyną jest zwykle udar. Badania wykazały, że nawet 40% osób po udarze mózgu cierpi na afazję. Innymi często spotykanymi przyczynami są urazy głowy, guzy mózgu lub stany takie jak choroba Alzheimera, które powodują zwyrodnienie mózgu przez dłuższy czas. Afazja może być również spowodowana infekcją mózgu, np. zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, lub problemem neurologicznym, np. epilepsją.
Pacjenci cierpiący na afazję ekspresyjną nie będą mieli trudności z wymyśleniem zdania, ale bardzo trudno będzie im wyrazić siebie. Będzie to miało wpływ zarówno na język mówiony, jak i na komunikację pisemną. Osoby cierpiące na łagodną formę afazji ekspresyjnej będą po prostu miały problem ze znalezieniem odpowiedniego słowa do wstawienia w zdaniu lub mogą mieć trudności z nadążaniem za skomplikowaną rozmową. U innych osób cierpiących na cięższą postać choroby komunikacja może być znacznie ograniczona i mogą w ogóle nie być w stanie uczestniczyć w rozmowach. Objawy obejmują bardzo powolną mowę lub przerwy w dialogu, trudności w wymyślaniu słów lub użycie nieprawidłowych słów w zdaniu.
W przypadku podejrzenia afazji należy skierować pacjenta do logopedy, który może wykonać badania w celu potwierdzenia diagnozy. Pacjent może zostać poproszony o nazwanie przedmiotów lub udzielenie odpowiedzi na pytania. Można również wykonać kilka badań (MRI, CT lub PET) w celu zbadania zakresu uszkodzeń mózgu.
W niektórych przypadkach afazja ekspresyjna nie będzie wymagała żadnego leczenia i ostatecznie ustąpi samoistnie. Zwykle pacjent zostanie poddany terapii logopedycznej, aby pomóc mu odzyskać kontrolę nad możliwością komunikowania się, pomagając w przywróceniu umiejętności językowych lub pomagając w znalezieniu alternatywnych metod komunikacji. Obecnie trwają badania nad zastosowaniem leków w leczeniu tej choroby. Leczenie będzie zależeć od ciężkości stanu i innych czynników zdrowotnych.
Terapia mowy i języka często obejmuje terapie grupowe, powtarzanie słów i zdań oraz dopasowywanie słów do obiektów. Pomoże także pacjentowi w maksymalnym wykorzystaniu innych metod komunikacji, takich jak gesty, schematy komunikacji lub generowane komputerowo pomoce głosowe.
Afazja ekspresyjna może być bardzo frustrująca i przygnębiająca, dlatego krewni i opiekunowie mogą potrzebować porady dotyczącej najlepszego sposobu komunikowania się z ukochaną osobą. Cierpliwość i zrozumienie są niezbędne w ułatwianiu skutecznej komunikacji.